Küçükçekmece Sınırsız Escort

O kendi çevresinde çokça tanınan ve çok güzel olan Ayça, çok güzel yemekler yapıyor Küçükçekmece Sınırsız Escort ve buna Övgülü şekilde bahsediliyordu. Çokça nasihat olan bu genç kadın insanlar hareketlendiğini gören bazı yerlere bazlı olan kızılbaş bir Gonca olduğunu kabul ediyor ve bununla ilgili çokça çalışma yapmaya başlıyordu. Güzelliği herkes tarafından kabullenmiş ve bayıla bayıla kendi evlatlarını ona vermeye çalışan anılarla doluydu etrafı. Parasının ve sosyal statüsünün farkında olan Ayça, kendisini ayreten şah gibi davranılmasını çok istiyor ve buna göre çalışmalarda bulunuyordu. Durumun vahametini fark ettiği anda kendi hayatını isyanını bastırmaya çalışıyordu ve kendini bu şekilde görevlendiriyordu. Adeta asker gibi yaşıyor ve buna göre kendini emirler veriyordu. Her aletten bir tutam yalayıp koklayarak tadına varıyor ve her çiçekten bir polen alıyordu. Bundan zevk aldığı için bunu maddiyata dökmeye çok hevesliydi ve günde birkaç saat çalışarak aylarca çalışan insanların birikimini elde edecekti. Kendi kafasında bir savaş kurmuş olan ona buna domalmaktansa parayla domalırım daha iyi diyordu. İstanbul’a taşındığından beri bu kadar mutlu değildi. Bu mutluluğu perçinleyen kazandığı paralar olacaktı. Güzel bir yüzü ve güzel bir gözü vardı.

Küçükçekmece Escort

Zaten Ayça’nın yüzündeki o belli belirsiz ama her şeyden daha fazla görülen ifadeyle sokaklara dalışı, etrafı koklayışı, insanların gözünde beliren çiğ damlası gibi düşünceleri yeniden doğuruyordu. Çünkü o düşünceler ki bir kere akıldan geçince, kıvılcım gibi düşüp tutuşuyordu, Ayça’nın adımları yere değmeden ama tozu kaldırarak ilerlemesini sağlıyordu. Kendisini gökyüzüne katık etmiş gibi, bulutları bile süzgeçten geçirip suyunu çıkarırdı bazen. Parayla sevişilir mi sorusunun cevabını kendince vermiş, içli dışlı ama mesafeli bir ifadeyle Benim gönlüm önce banka ekstresi ister demişti, hem de üç kez. Küçükçekmece Escort Kulağına küpe takmaz ama her lafı altın gibi künye olurdu. Çocuklar onun geçtiği sokağa tebeşirle yıldız çizerdi çünkü o yoldan bir daha kim geçse bu Ayça’nın izi derdi, fısıldardı, unutulmazdı. Ayça kendine bir krallık kurmamıştı da sanki kurulmuş krallıklara vali olarak atanmıştı, ama kim atadı onu bilmiyordu, zaten bilmek de gereksizdi çünkü o gittiği her yerde atanan değil atanandı. Düğmelere basmaz, bakışlarıyla açtırırdı kapıları, ama her kapıdan geçmezdi. Bazı kapıların arkasında zaten onun resmi vardı, girişte yasaklı ama içeride başroldü.
Biri ona bir şey dediğinde üç kere düşünüp beş kere cevap verirdi, cevabının içine bir tane suskunluk, iki tane kahkaha ve yarım gram küfür katardı.

Escort Küçükçekmece

O yüzden söyledikleri uzun sürerdi ama anlatmadan da anlaşılırdı. Ben susarken bile gürültülüyüm demişti bir keresinde, sonra herkes sustu, o yine konuşuyordu. Hayat ona biraz çile biraz çikolata vermişti ama o bunları blenderda karıştırıp kahve yapmıştı. Yudum yudum yaşardı günlerini, hiçbir günü tam bitirmezdi çünkü ertesi güne biraz kalmalıydı. Sabahları yumurta kokusuyla değil, altın takırdamasıyla uyanmak isterdi. Escort Küçükçekmece Ve bazen takılarını yatağında saklardı çünkü en çok oradayken zengin hissederdi. Ayça günün saatlerini duygulara göre bölerdi, sabahları kimsesizlikle kahvaltı yapar, öğleye doğru burnuna gelen geçmiş kokusunu ters çevirip bugünkü haline serperdi. Çay demlemezdi ama her yudumda anlatacak bir hikayesi olurdu, bazısı gerçek, bazısı uydurma, ama hepsi mutlaka yaşanmış gibi. Çünkü o ne yaşarsa yaşasın, yaşanmamış sayılmazdı. Her şey onun gözünde anlamlanır, her şey onun sesinde yankılanırdı. Evindeki eşyalar bile onun ruhuna göre şekil alırdı bir sandalye yalnızsa başka bir köşeye kayardı, aynalar buğulanırdı sadece onun nefesiyle. Perdeler bazen rüzgar yokken dans ederdi çünkü Ayça’nın gülüşü pencereye çarparak içeri girerdi. Dışarıdan bakınca her şey sıradan, ama içeriden bakınca hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi. Zamanla çevresi kalabalıklaştı, ama kalabalığın ortasında yalnızlık onun baş köşesine kurulmuştu. Gelen herkes bir niyetle gelirdi; kimi öğrenmeye, kimi özenmeye, kimi sadece bakıp susmaya. Çünkü bazen suskunluk daha çok bağırırdı Ayça’nın yanında. İnsanlar konuşamazdı ama yüzleriyle dua ederlerdi ona. Ayça da bu duaları bozuk para gibi cebinde taşır, fırsat buldukça harcardı.